Zoommm…what was that?
Twee weken winterstop op Malta Miniserie 8 (laatste): zonsondergang In januari liep ik twee weken op Malta rond, meestal met camera. Tijdens vakantie kan ik geen genoeg krijgen van zonsopkomsten en zonsondergangen. Vanuit mijn hotel kon ik de zon niet in de zee zien zakken, maar de lucht wel zien verkleuren. Gelukkig maakte ik wel... Lees verder →
Twee weken winterstop op Malta Miniserie 7: mensen In januari liep ik twee weken op Malta rond, meestal met camera. Als ik de tijd en rust neem, zoals tijdens deze tempo-doeloe vakantie, verwonder ik me over wat ik om me heen zie. Het blijft me opvallen hoe boeiend en bijzonder mensen zijn om naar te... Lees verder →
Twee weken winterstop op Malta Miniserie 6: natuur In januari liep ik twee weken op Malta rond, meestal met camera. Malta heeft een mediterraan klimaat, met droge zomers en zachte winters met veel regen. Het landschap van Malta en buureiland Gozo is rotsachtig met heuvels en dalen en riviertjes die in droge periodes opdrogen. Aan... Lees verder →
Twee weken winterstop op Malta Miniserie 5: religie In januari liep ik twee weken op Malta rond, meestal met camera. Malta is één van de katholiekste landen van de wereld, 98% van de bewoners is Rooms-katholiek. Het staat er dan ook vol met kerken, vaak rijkelijk gedecoreerd. In Valletta bezocht ik de Sint Johns CoCathedral/Kon-Katidral... Lees verder →
Twee weken winterstop op Malta Miniserie 4: politiek In januari liep ik twee weken op Malta rond, meestal met camera. Malta is een eiland van globaal 35 x 10 km, met ruim vierhonderdduizend inwoners. Sinds 1974 is Malta een republiek, en sinds 2004 is het lid van de Europese Unie. Het kleine aantal inwoners zorgt... Lees verder →
Twee weken winterstop op Malta Miniserie 2: geschiedenis In januari liep ik twee weken op Malta rond, meestal met camera. Malta is een land met een enorme geschiedenis. Het eiland is, samen met de buureilandjes Gozo en Comino, pas vanaf 1964 onafhankelijk, dus als zelfstandig land is het juist jong. Maar er zijn vele resten... Lees verder →
Twee weken winterstop op Malta Miniserie 2: balkons In januari liep ik twee weken op Malta rond, meestal met camera. Malta is wereldberoemd om zijn balkons. De straten in de steden hangen er vol mee. Alle gebouwen op Malta zijn gebouwd met dezelfde honingkleurige kalksteen, die op het eiland zelf gewonnen wordt in één van... Lees verder →
Twee weken winterstop op Malta Miniserie 1: zonsopkomst In januari liep ik twee weken op Malta rond, meestal met camera. Mijn hotelkamer had een prachtig uitzicht, elke ochtend kwam de zon weer anders op. Tenminste, als de wolken niet zó dik waren dat er van zonsopkomst geen sprake was. Daarbij is de zonsopkomst twee uur... Lees verder →
Breipatroon voor een Harry Pottersjaal voor kinderen. Zelf ben ik een leek op Harry Pottergebied, maar ik wilde wel graag een sjaal breien voor de verjaardag van een jonge fan. Op advies van kenners heb ik eerst nagevraagd van welk huis hij is, omdat dat bepalend is voor de kleuren. Ik begreep zelf nauwelijks de... Lees verder →
De eerste dag Als 's morgens het licht door de gordijnen dringt smelten je laatste dromen. Er klinken geluiden uit de achtertuinen een buurman stapelt stenen een rammelende kettingkast. Het is vandaag de eerste dag om met iets te beginnen waar niemand aan begon. Fetze Pijlman Uit: 'Een ander pad', 1986
Tantôt je pense et tantôt je suis. Nu eens denk ik, dan weer ben ik Paul Valéry (1871-1945)
Ithaka Als je de tocht aanvaardt naar Ithaka wens dat de weg dan lang mag zijn, vol avonturen, vol ervaringen. De Kyklopen en de Laistrygonen, de woedende Poseidon behoef je niet te vrezen, hen zul je niet ontmoeten op je weg wanneer je denken hoog blijft, en verfijnd de emotie die je hart en lijf... Lees verder →
De omweg zorgt ervoor dat je tijd wint. René Gude (1957-2015) Heerlijk, dit soort schimmige uitspraken die tot nadenken stemmen. Filosoof René Gude lichtte deze zin toe in een interview door Peter Henk Steenhuis, verschenen in Trouw van 10 november 2014: "Je kunt in leven blijven door bij hongerprikkels een rauwe aardappel op te vreten.... Lees verder →
Want alleen wie de luxe van traagheid genoot, mocht zich wiegen in de droom het kostbaarste van alle goederen die binnen het bereik van de mens liggen echt te bezitten: tijd. Uit Cox, of het verglijden van de tijd van Christoph Ransmayr Het boek Cox, of het verglijden van de tijd van de Oostenrijker Christoph... Lees verder →
