Zoommm…what was that?
Cela est bien dit, répondit Candide, mais il faut cultiver notre jardin.Dat is mooi gezegd, antwoordde Candide, maar we moeten onze tuin bewerken. Dit zijn de laatste woorden uit het boek Candide van de Franse filosoof Voltaire. Het boek uit 1759 is een klassieker, de laatste zin zijn de meest beroemde woorden van Voltaire. Onlangs... Lees verder →
Eindelijk, na anderhalf jaar van vallen en opstaan is de armband af. Hij is heel anders geworden dan ik in mijn hoofd had, maar hij heeft intussen ook heel wat meegemaakt. Ik had in februari 2020 zin in het voorjaar, en vond het wel een goed idee me op een sieraad in de vorm van... Lees verder →
Het lezen van het boek Wittgensteins minnares van David Markson (1927-2010) is mijn meest bijzondere leeservaring van de afgelopen tijd. In het boek duik je in de gedachtestroom van Kate, die nauwgezet opschrijft wat er in haar opkomt. Die gedachtes gaan van de hak op de tak, mee associërend met wat er in haar hoofd... Lees verder →
Ik kijk naar het water- en of het stil is Ik kijk naar het water- en of het stil isof zwart, en rimpelt of glinstert, het doet maarik denk: zo is het, dit is hoe het moeter drijven eenden tegen het riet, die eendendaar, in het riet, er staan wat wilgen en elzendie daar, in... Lees verder →
Bier met chocola samen, kan dat wel? Dat was de grote vraag voordat we begonnen aan de chocolade- en bierproeverij van Gebrouwen door Vrouwen en Van Soest Chocolade. Een doe-het-zelfproeverij thuis, samen met een aantal vrienden online. Ieder had het proeverijpakket in huis gehaald van 5 verschillende bieren, met bij elk flesje bier een zakje... Lees verder →
Vandaag staat in de Volkskrant een artikel over een kunstwerk van Sara Vrugt, dat aanstaande vrijdag onthuld wordt in Museum Panorama Mesdag in Den Haag. Het is een installatie met een doek van honderd vierkante meter, waarop een bos met duizenden bladeren is geborduurd. Het doek hangt in een spiraal, waar je doorheen kunt wandelen.... Lees verder →
Yes, het is zover. De eerste bloem van de magnolia bloeit vandaag, 29 maart. Al een aantal jaren houd ik bij op welke dag de eerste bloem opengaat. Dat was op zijn vroegst 13 maart en als laatste 7 april. Als je uit alle data een gemiddelde datum berekent, kom ik uit op 26 maart.... Lees verder →
De lente begint vandaag en de winter is voorbij! Het viooltje heeft het allemaal dapper doorstaan. In oktober viel hij voor het eerst op, toen hij spontaan was opgekomen bij een muurtje bij de garage. Daarna heeft hij barre tijden gehad, met regen, storm en hagel. Begin februari kwam daar ook nog vorst en een... Lees verder →
Goedemorgen, al wakker? Het is vandaag de laatste vrijdag voor de lente en daarmee Internationale Dag van de Slaap. In België een dag waarop je mag uitslapen, maar eigenlijk heeft de Dag van de Slaap als doel aandacht te vragen voor het belang van goede slaap en voor de gevolgen van problemen bij slechte slaap.... Lees verder →
‘Ik ga dit oude tapijt weer nieuw maken en dan ophangen. Het was van onze grootmoeder en Christine heeft het geërfd. Zij heeft het nooit mooi gevonden en daarom aan mij gegeven, maar ik heb het ook nooit op waarde weten te schatten, tot ik zelf oud werd. Het is een oeroud, heel kostbaar wandtapijt.’‘Dat... Lees verder →
'Als het goed is, schept een roman samenhang in de wereld, biedt het een groot verhaal en bevat het impliciet een waardensysteem over alle grote thema's: wat is liefde, mededogen, schuld? Filosofen zeggen daarover interessante dingen, historici laten de grote processen zien - romanschrijvers nemen individuele lotgevallen om inzicht in de menselijke conditie te geven'.... Lees verder →
Midden tussen al het zware nieuws van de laatste maanden kwam er opeens ook avocadonieuws. Zoiets als komkommernieuws, maar dan in de winter. En niet bij gebrek aan ander nieuws, maar misschien wel als afwisseling. Het nieuws was dat we op moeten passen als we een avocado willen ontpitten, omdat dan het mes nogal eens... Lees verder →
In Bokrijk leeft een dichterVerloren in het groenHij schrijft altijd met morgendauwTot heel laat na de noen.Hij zit in Sint-GommarusOp een stokoude stoelDat geeft me, zegt hij nogal eens,Een heel speciaal gevoel.Daar schrijft hij voor zijn liefsteAchter een glas oud bierGedichten met een kroontjespenOp handgeschept papier.Wanneer gij dus in BokrijkDie dichter zitten ziet,Hou dan heel... Lees verder →
We leven immers met het gevoel nauw en zonder onderbreking in verbinding te staan met ons verleden en dagelijks verder te spinnen aan de onafgebroken draad van ons leven. Het verlies van dat gevoel zou ondraaglijk zijn . Maar het strookt niet met de waarheid: ons leven is één lange, kronkelige aaneenschakeling van drijvende eilanden... Lees verder →
